SENSİZLİK

Sensiz dünyanın dağlarından
İnen son buhar damlacıklarını hissetmeyi
Sana giden
Yolun orta yerinde
Dönüp dönmemek arasında bocalamayı
Derin derin iç çekip,
Ah o gidişini seyretmek.
Dönüşünün olacağını bilip de,
Belli belirsiz seyretmek,
Kalabalığa karıştığını görmek son kez,
Ardından beni sarsan
Ama hiç kimsenin hissetmediği
O rüzgarı görmek,
Kavuşturmak kollarımı,
Kendi kendimi kucaklamak
Egoistçe;
Senin kadar olmasa da...
Sevmeyi sevilmeyi isterken delicesine
Kendi kanımla yoğrulup,
Tanımadığım sevgilileri anmak,
Aramak sonsuzda Bilinmeyeni köşede bekleyip.
Beni vuran her geceyi sevdim,
Nalet edercesine
Garip şey şu yaşamak,sevmek,
Sonra da tükenip gitmek.

(BU ŞİİR BİR ARMAĞAN İDİ)
1994