YAŞAMAK

Gecelerin soğukluğu,
Çiçeklerin solgunluğu,
Ölü kuşlar yollarda,
Sonsuz sandığın keder de çekilir,
Mezardaki kemikler,
Sevgilinin kemikleri olsa da
Yaşarsın...

Bir sıcaklık,
Sığınacak bir kuytu ararsın
Hatta gülebilirisn,şüphen olmasın
Oyuncakların elinden alınmış olsa da...

Ama ne kadar koyversen de ipleri,
O eski ruh hep kapındadır
Ellerinde çocukların elleri
Yaralı,
Baştan ayağa kanlı beyaz elbisesiyle...
Haksızlığın en acımasızını
Kaderin elinden almış uzanarak
Eski bir Tanrıça gibi
Yeni yaşam emrini

Sen yine yaşarsın da,
Düşündüğün bu değildir yaşamak
Oysa dur,tam merkezindesin hayatın

Söyle bana sarı çiçek
Yalnızlık mı bu; yoksa yaşam mı...

8.05.1997
Bodrum